Friday 28 November 2014

Hai. After a long long time kan? Dah nak setahun tak update blog kan.
Boleh tahan menteri besar ke perdana menteri nih haha.

Just another sad story

Can't hold anymore.
It keeps falling.
Yeah. The tears.
Sebelum ni sembunyi2 nangis.
Masa roomate takda, tu lah keja aku.
Tapi takboleh nangis bnyak2 sbb nanti kantoi mata merah.
Susah sangat nk curi menangis sbb mudah sgt org cam.
Especially org yg rapat dgn aku.

Nangis sikit, depa tanya sbb apa, terus la mencurah2 kan.
Padahal small things ja.
Its just that it came at the right timing. Haa mcm tu

Satu ja aku mintak, jgn merajuk dgn aku sbb aku tak penah nak merajuk pun.
Satu lagi, jgn tak cakap dgn aku tanpa bgtau apa salah aku.
Stres tau tak.

Paling penting, tolong jgn buat muka, pastu jgn nak psiko orang pleaseee. Jgn buat muka annoying tu.

 And lastly, don't be too good to make people feel guilty.

Tahu tak mcm mana tu? Contoh laa. Hang ada ajak kwn ang makan kt kafe, tp kawan hang tu Ckp busy, takboleh temankan ang.
Start from haritu ang jumpa dia, dok perli tanya dia "eh tak busy ka?" Atau pun hang ckp kuat2 kt kwn ang yg lain "jgn ajak dia makan, dia busy" depan2 dia. Tu namanya psiko.
Mungkin ang mmg berniat nk buat dia rasa bersalah.
Dan please jgn kata ang just melawak. Sbb Bagi aku tak lawak langsung. Hang tau tak jauh dlm sudut hati dia mmg ada rasa bersalah and u just make him or her feel even worst.

Tu ja nak bgtau. Takda kaitan dgn kesedihan aku harini haha.